Oranje boven

Luxuria

Wereldvreemd wandelen de professoren

in lange toga's over het Domplein,

beleefd glimlachend tegen hun confraters

wier bezigheden en belangen hun

 

ontgaan, wier vaktaal ze niet spreken, maar

in deze stoet hoeven ze niet te praten,

ze hoeven alleen gelijk op te gaan.

 

Het is niet echt een vrolijk schouwspel, maar 

diep in het hoofd van alle wandelaars,

verborgen in het geurig weefsel, wordt

tenminste één herinnering bewaard

 
(ze worden opgenomen door de wind,
en buitelen langs kapitelen, over
brokkelig gotisch kantwerk, ogiefbogen)
 
aan een verrukkelijke zomerdag,
aan hangend haar, aan wegdraaiende ogen
en een gebroken stem - Luxuria!
 
Prudentius Psychomachia 312, Delibuta comas, oculis vaga, languida voce 

Oranje boven

1.
21.30 u. Binnen
de Singel, achter de linden,
ligt Lepelenburg, wacht
op de revolutie.
 
2.

In de Brigittenstraat,
niemand eet mosselen

op een terras.

 

3. 

We lopen voorzichtig
door de Brigittenstraat. Wit
zijn onze ogen,
blauw en rood
onze kokardes.
 
4. 
Zomeravond in de
Brigittenstraat. Onkruid
tussen de stoeptegels.
Kamperfoelie

beweegt zich
in het lantaarnlicht.
 
5.
Zomeravond. Boze
stemmen van kinderen
in de Brigittenstraat.
 
6.

Op de Nieuwe Gracht,
in het plechtige duister
van de negentiende eeuw,
 
in de schaduw van de schaduw,
lichten de heren,
de jas hooggesloten,

hun hoed voor de dames.

Een zee van vlaggen

Een zee van vlaggen in de Lange Nieuwstraat,
de mensen klimmen over elkaars rug
om niets te missen van de hoogtepunten
 
van deze eeuw. De troonsbestijging van
de eerste Willem, Willem II en III,
de vorstelijke huwelijken, de prijzen
 
die aan geleerden worden uitgereikt en
de reizigers die terugkomen van reizen
naar landen die ze niet hebben bereikt.
 
Jubilea, herdenkingen, er komt
geen einde aan de festiviteiten, aan
de vieringen van nationaal reveil.
 
Nog nooit is Utrecht zo in touw geweest!
Alles is in de vaart van deze dagen

de aanleiding voor een Oranjefeest!