Liederen van de dar
Wereldorde zonder einde hangt mijn hijgen als een strik aan de sterren (Lucebert) Maar een dar Ik weet het wel, sir, ik ben maar een dar, en als de bruidsvlucht is gevlogen in het stof van de hoogste regionen (en verder trouw de kost verdiend, en vloeken en schreeuwen in het stadion, en zelfs, wie weet, een tijd met de neus in de boeken), dan is het mooi geweest, dan moet ik plat, dan mag ik slapen, sir, en op mijn graf trekken de muizen zich vuilbekkend af. Eigendunk Maar luister eens, sir, ook een dar bestaat en heeft een stem. Met het sonoor geluid van deprivatie, maar ook rinkelend in de hoge registers. Ook een dar heeft zijn gevoelens, sir, en naar de honing snakken we allemaal. En als de bijen hebben gezwermd - het stuifmeel duizelt in facetogen en alles gonst van burgerzin - dansen wij, dansen voor de koningin. Afgunst Gezoem. Gezoem. De bijenkast staat stijf van eigendunk, sir, raten druipen van de honing, reine overmoed, en kijk, diep in de zwerm, diep in de zwerm verstopt, l