Dames enkelspel
Dames enkelspel Roland Garros 2002 Een spel van grote norse negerinnen dit jaar, sterke atleten, maar de wereld is hun niet welgezind. Op de tribunes kijken de beautiful people onverschillig toe, kletsen in hun mobiel en spelen met het Cartier-horloge aan hun broekriem. Zij zelf vertonen kwaad hun kunde: service, volley, met slice en zonder slice, de backhand zo onwrikbaar als een muur, en hun forehand ranselt het gravel. Zwoegend, zwetend, woedend sissend wanneer ze missen. In hun oren fonkelen gouden knopjes en aan hun vingers ringen. In hun tassen, voor later, als de schalen zijn ontvangen, rusten hun weelderige halssieraden en broches, borstelig van diamanten. Raciaal ongemak. Aardewerkbeeldje in het museum van Mycene Achter blikkerend glas een kleine vrouw met grote borsten, die me achterdochtig opneemt. “Wie bent u eigenlijk?” Gladde Achilles, onverschillig dodend. Bebaarde Agamemnon. Zonder een kik te geven stierf hij in een badk