Utrecht is Utrecht
Over liefde praten Utrecht, o Utrecht! O, onder de linden fietsen in lichtgeel, vlekkerig lentezonlicht. De Vaartse Rijn spiegelt voorbij met aan de verre kant fabrieksgebouwen, en kinderen aan de Jutfaseweg staan zombie-demonstranten uit te jouwen, en in de grazig groene bermen liggen overal verspreid luie liefdesparen met koelboxen Bavariabier. Laten we maar vergeten wat we ervan vinden, laten we vandaag over liefde praten. Motet Utrecht is Utrecht. Is een stad van mannen die, handen in de zakken, op de Gracht, staan uit te kijken of er iets gebeurt, hier in de motregen op het plaveisel, beneden op het water, in de lucht. Utrecht een stad van vrouwen, stad van meisjes, lenig en vrolijk, die hun fietsen stallen en samenscholen op de Stadhuisbrug. Utrecht is Utrecht. Is een stad van duiven die veertjes laten vallen in hun vlucht. Op de hoek van de Bouwstraat De straat ruikt naar natte stenen en huisvuil. Fietsen staan weg te roesten in fietsenrekken. Vogels schreeuwen in kale bom