Posts

Utrecht is Utrecht

Over liefde praten Utrecht, o Utrecht! O, onder de linden fietsen in lichtgeel, vlekkerig zomerzonlicht. De Vaartse Rijn spiegelt voorbij met aan de verre kant fabrieksgebouwen, en kinderen aan de Jutfaseweg staan zombie-demonstranten uit te jouwen, en in de grazig groene bermen liggen overal verspreid luie liefdesparen met koelboxen Bavariabier. Laten we maar vergeten wat we ervan vinden, laten we vandaag over liefde praten. Motet Utrecht is Utrecht. Is een stad van mannen die, handen in de zakken, op de Gracht, staan uit te kijken of er iets gebeurt, hier in de motregen op het plaveisel, beneden op het water, in de lucht. Utrecht een stad van vrouwen, stad van meisjes, lenig en vrolijk, die hun fietsen stallen en samenscholen op de Stadhuisbrug. Utrecht is Utrecht. Is een stad van duiven die veertjes laten vallen in hun vlucht. Op de hoek van de Bouwstraat De straat ruikt naar natte stenen en huisvuil. Fietsen staan weg te roesten in fietsenrekken. Vogels schreeuwen in kale bom

Galathea

  Galatea Fresco van Rafaël in de Villa Farnesina Ze voelt geen spoor van schaamte, ze vertrouwt erop dat het rode gewaad dat uit het niets tevoorschijn is gefladderd, de heerlijke zeelucht in waar ze in baadt, met zijn overdadige plooien haar pudenda met het kroezig bruine haar wel zal behoeden voor onkies gestaar. Dus balanceert ze onbekommerd op haar schelp, haar koets, en houdt een grijnzend span dolfijnen spelenderwijs in de hand. Achter haar steekt een triton zijn bazuin, naast haar wordt haar gezelschap aangerand, maar ze lacht opgetogen – tot het tot haar doordringt hoe er, onder haar, vanuit het schuim dat aan haar voeten wordt gekarnd, (het lijkt wel sperma!) zeemonsters, obsceen, en lacherig van wellust, zich te goed doen aan de aanblik van haar spleet. Onthutst grijpt ze in het niets, probeert ze om hare roze naaktheid beter te bedekken. Is het dan wáár dat alles draait om seks, denk je verslagen, is haar levenslust niet gewoon wat je dacht, is haar gebaar, haar hoofse glim

Actueel

Ketjen De Volkskrant 18 oktober 2023 Roestige fietsen, met en zonder mand, en een verlengde deux-chevaux, we zijn weer echt in Amsterdam, waar eigenwijs- heid hoogtij viert.                              Stoeptegels schots en scheef, en lange plassen, aan de overkant bespringt een chemische fabriek de sky met pluimen grauwe rook: de dood gaat hier vermomd als een metalen fabeldier. Maar de bewoners hebben geen vertrouwen: het stadsdeel mag noch zal hier huizen bouwen. Zeeburgereiland, januari 2022 Een rave, een feestje in een politiebureau in aanbouw. Overdreven lachende jonge vrouwen met topjes, en zweet van honderd mannenlijven, de disc-jockey kronkelt als satan voor zijn mengpaneel. Buiten staat, net nog in de discodreun, politiepersoneel in zwart en geel te blauwbekken. Het busje dat hen heeft gebracht ronkt zachtjes mee, de ruitenwissers bewegen in de intervalstand. Mistig. Mistig. De straatverlichting is beslagen. Omstanders staan, hand in de zak, te praten. Verderop, aan de gev

Is dat de weg?

  Is dat de weg Het kapittel van de dom van Arezzo aan Piero della Francesca, n.a.v. diens fresco in het portaal Voor ultramarijn hebben we je veertien dukaten betaald, voor verguldsel dertig, en voor je vakmanschap, je veelgeprezen pintura , nog een keer dertig. Dat je ons daarvoor trakteert op een fresco zonder ultramarijn, zonder goud, het zij zo. Maar dat je ons deze boerentrien met haar laatdunkende mond, en de stank van het erf nog om zich, probeert te verkopen voor Magdalena - dat is echt the limit! Je staat bekend als een knap mensenkenner, Piero, en dat je je opdrachtgevers weet te bespelen, dat zien we wel. Maar je zou met al die mensenkennis moeten begrijpen dat men het kerkvolk, dat wil, dat moet worden gesticht niet zo maar deze versie van de boetvaardige zondares voor kan zetten: een heilige in de gestalte van de hooghartige trut die hun zoon nog vorige week een blauwtje liet lopen!  Gewatteerd Piero della Francesca, Madonna del parto M

Dichterliefde

Heinricht Heine, Dichterliefde 1. In mei die wonderschone maand In mei, die wonderschone maand, als alle knoppen springen begon zich in mijn hartje de liefde op te dringen. In mei die wonderschone maand als alle vogels zingen toen moest ik wel proberen om haar voor me te winnen. Im wunderschönen Monat Mai, Als alle Knospen sprangen, Da ist in meinem Herzen Die Liebe aufgegangen. Im wunderschönen Monat Mai, Als alle Vögel sangen, Da hab ich ihr gestanden Mein Sehnen und Verlangen. Heinrich Heine, Dichterliefde 2. Ach uit mijn tranen komen Ach, uit mijn tranen komen de mooiste bloemen voort, en soms wordt in mijn dromen de nachtegaal gehoord. En als je me liefhebt, dan krijg je die bloemetjes allemaal en voor je venster zal klinken het lied van de nachtegaal. Aus meinen Tränen sprießen Viel blühende Blumen hervor, Und meine Seufzer werden Ein Nachtigallenchor. Und wenn du mich liebhast, Kindchen, Schenk ich dir die Blumen all, Und vor deinem Fenster soll klingen Das Lied der Nach