Een onherbergzaam land, Amerika
Amerika
Andrella
Aspiraties
Basia
Baudelaire
Bijzettingen
Break on through
Brocéliande
Bruin suiker (Stones)
Causeries Goethesques
Centrifuge
Dames enkelspel
De dood van Marat
De ultieme ober
Definitely chinese
Dienstbaarheid
Dieren der democratie
Doodeenvoudig
Door de syrische sneeuw
Droomgedichten
Droomgedichten II
Duivenmelker
Een diepe rilling
Eenzaamheid
Emblemata
Enter the dragon
Fontana
Gimme shelter
Goden
Goedemorgen, hekje
Goethe
Güterbahnhof
Heel precies
Het boek van de wereld
In dit nieuwe jaar
Istanboel
Je minnaar is van papier
Kolk van Kiezenbrink
Koninginnedag in Vechten
Kringloop
Lentebuien
Liederen van de dar
Linkerhand
Madonna
Met grote hanenpoten
Mr. Potatohead
Mystieke meren
Net vrij uit de gevangenis
Oldenburger Wal
Onkenbaar
Ontstaat ambtenaarschap
Op reis
Orfeus' hofstoet
Over liefde praten
Overtocht
Palermo
Petrarca
Points de vue
Présence
Prinsjesdag
Reizigster
Rimbaud
Schimmelpenninck
Seizoenen
Situations
Sleep & poetry
Teólogos
Tevreden
Transit
Tweelingen
Vaart
Van bovenlicht naar bovenlicht
Venetiaanse epigrammen
Verlaine
Vier uur
Vlieguren
Waarheid
Wereldorde
Yoko
Zakelijk
Zeven zuilen
Zomer in de stad
Zomergedichten
Zuchtend
Zwarte wijn
Amerika
en oleanderhagen. In de verte
rijst een kleine, spitse kerktoren op.
Twee fonkelende limousines, grote
vinnen, smetteloos chroom, ze zuigen
geluidloos weg, naar links en rechts.
Op de stoep aan de overkant staan stom-
verbaasde mensen toe te kijken, hoe aan
een vlaggenstok een vlag gehesen wordt
met sterren en strepen. Amerika.
Los Angeles
langs volgeschreven muren.
Vakbondsofficials schudden hartelijk
handen van onbekenden. Politiemannen
laten revolvers uit hun holster vallen
en schieten bliksemsnel de wijzers van
de klok. Het is vier uur. De zon staat aan
een blauwe hemel met spierwitte wolken.
Hier staat de tijd stil.
Hier blijft de tijd staan.
New York
en cassetterecorder over straat.
Je zit veilig in het badkamerraam
en ziet hoe ze een foto maken van
een mooie Toyota Corolla
op de parkeerplaats, snoep uitdelen aan
de kinderen en naar hun namen vragen
met gezichten waaruit niets is op te maken.
Saturn
in de vochtige hitte van Key Largo,
en op het bonkige asfalt
dansende wielen.
Maar al voorbij, al weer eeuwen
prijsgegeven aan de vergetelheid,
net als jij, net als ik. Geen pelikanen
boven de eilanden, geen bruine dolfijnen
in een opgewonden bruisende zee.
In Key West, in koloniale landhuizen,
wachten de meisjes tot de regen voorbij is.
Wij, kromme ruggen, natte haren, harken
tuinafval bij elkaar, terwijl op straten
die elkaar in de oneindigheid kruisen,
auto's van onbekende merken rijden.
Juli 2004.
Marilyn
De dood van Norma Jeane Mortenson, augustus 1962
alles is naar geel en paars getrokken, en
de palmen broze schaduwen voor de branding.
Alles spant samen om wat er gebeurd
is onachterhaalbaar te maken:
het opgewonden pratende publiek
dat samendromt om de ambulance,
de grove cops, een louche psychiater
die uit zijn ooghoek met een harde kop
zijn kansen taxeert op postume glorie.
En in het casino gesticuleert
Sam Giancana met een biljartkeu.
Peter Lawford is weliswaar de zwager
van Mister President, maar blijft, ijskoud,
behoedzaam grijnzend, handpalmen omhoog,
terwijl hij kauwgum kauwt,
Dit zijn de kleuren van 1962.
Wat ooit als comedy bedoeld
was, wordt, terwijl de avond valt,
Reacties
Een reactie posten