De vloermat van uw gouden haren
Ds. E. Laurillard tot zijne huisvrouw
Sherry. En in
het donkere glas van de ochtend
liggen wij als nimf & satyr.
Het gras verzamelt al dauw. De eerste
vogels bewegen
steels in de heg.
De eerste bomen
blikkeren in de ramen.
Nu!
Ik klim fluks in de toren, gij,
gij spreidt de vloermat van
uw gouden haren.
Ds. Eliza Laurillard [Rotterdam 1830 - Santpoort 1908] was van 1857-1862 predikant te Leiden en te Amsterdam van 1862-1904.Zijn Spreuken en Gezegden aan den Bijbel ontleend werden met de gouden erepenning bekroond door de Hollandsche Maatschappij van Fraaije Kunsten, 1875. In zijn dichtbundel Bloemen en knoppen uit 1878 publiceerde hij de waarschijnlijk eerste echte sonnettenkrans in de Nederlandse literatuur.
Rhijnauwen
De eerste lentedag, vanaf het jaag-pad langs de Kromme Rijn. Het theehuis heeft
buiten seizoen een facelift ondergaan:
ze hebben schommels op het gras geplaatst
en in de schaduw van de bomen staan
draaimolens opgesteld - Excelsior,
L'Aimant, Belle de jour, Leviathan -
maar zonder dat het clientèle trekt:
de rotanstoelen blijven onbezet.
Het personeel van neoliberale
studenten met een nul-urencontract,
hangt binnen aan de bar. Ze spelen met
hun smartphones en de dag verveelt voorbij,
tot het vijf uur is en het plotseling
krioelt van baby's. Baby's op de paden,
op het gazon, een wriemelende hoop
armpjes en beentjes, een verwoed gekrijs
uit duizend keeltjes. Maar dat duurt maar kort,
want een verborgen hand drukt op een knop
en hoor, daar knallen keihard kermisschlagers
uit de speakers. Het eerste carrousel
begint hortend en stotend rond te draaien,
terwijl de grote schommels op het gras
enorme waaiers uit de hemel maaien.
Vlieguren
De boys waren al vroeg up in the sky.
Hun machines brulden als dolzinnige schapen
groeten naar de zon & naar buienflarden
& overdonderden de lui beneden in de straten
& de boys zelf, zij leken weliswaar
zo bars en onbewegelijk, in hun
cabines, als barbaarse beelden, maar
in werkelijkheid waren ze al even
dol als hun planes: ze schreeuwden uitgelaten
in hun keelmicrofoons, groeten aan vaders
& moeders, aan verkeerstorens & aan
vrouwen & kinderen voor zover die er waren.
Ze overspoelden alle fm-kanalen.
2. Machtige vleugels
Machtige vleugels zijn het die hen dragen –sprookjesprinsen in een nest van metaal,
die de eerste room eten van de dagen
terwijl ze omhoog stormen, de kolossale
leegheden tegemoet die ze bewaken,
de lange uren die ze moeten maken.
Koninginnedag in Vechten
De huizen die op eenkluitje bij elkaar staan grijnzen
als idioten in het zonlicht.
Maar “voor grootse gebaren
kopen we niks”,
zegt de burgemeester van Bunnik,
die bij gelegenheid
één uur hier is. Hij heft zijn handen
als een ervaren leeuwerik en kucht.
Voilà, daar klinken, in bescheiden mate,
de eerste maten al van de aubade.
Denn alle Fleisch es ist wie Gras
Bij Houten, kijkend door de fietstunnel onder de a27
Kunstwerken zijn in 1990
het domein van Rijkswaterstaat, dichters
kunnen alleen constateren (zonder rozen
of kirrende duiven): alles hier kits,
volmaakt volgens bestek, zelfs het landschap
aan de overkant ligt er niet gek bij, met
strakwit gekalkte modelboerderijen,
en weiland, scrupuleus van ieder spoor
van vee ontdaan. Een mooi stuk werk, echt waar.
En alle grashalmen staan verticaal.
Een zee van vlaggen
Een zee van vlaggen in de Lange Nieuwstraat,
de mensen klimmen over elkaars rug
om niets te missen van de hoogtepunten
van deze eeuw. De troonsbestijging van
de eerste Willem, Willem II en III,
de vorstelijke huwelijken, de prijzen
die aan geleerden worden uitgereikt en
de reizigers die terugkomen van reizen
naar landen die ze niet hebben bereikt.
Jubilea, herdenkingen, er komt
geen einde aan de festiviteiten, aan
de vieringen van nationaal reveil.
Nog nooit is Utrecht zo in touw geweest!
Alles is in de vaart van deze dagen
de aanleiding voor een Oranjefeest!
Reacties
Een reactie posten