Vaart
Vaart
Bernstein dirigeert
Mendelssohn, symfonie 3,4 & 5
Wat betreft de verbazende vaart, maestro,
waarmee u Mendelssohn deed, waarmee u
zonder één hapering uw troepen
door de partituur loodste:
lofwaardig.
Maar heb ik het mis als ik er ook
iets koortsachtigs in bespeur,
iets van astmatische haast,
iets van astmatische haast,
van de radeloze greep naar
de inhalator?
“Ze speelden de sterren van de hemel,”
en “een tovenaar”, zuchtten de dames
in het publiek. En Mendelssohn op zijn
procrustesbed steunde wellustig.
Maar wat vindt u er zelf van? Schenkt
die tomeloze vaart u
echt genoegen
of is het eigenlijk, als
u het terughoort,
toch eigenlijk, zeg, de
echo van een al
te vaak beleefde, al te
bekende angstdroom?
Expansionisme
Pianorecital cbs 76612 k
Hij heeft
Hij heeft
een harde hand, Lazar Berman,
maar zo temt hij ze wel: Rachmaninoff
schikt zich bijna tevreden
onder zijn juk natuurlijk,
en Skrjabin, va sans dire,
maar ook Chopin laat het
zich graag aanleunen; Liszt
krijgt een bijna Mozartiaanse brille
en Señor de Falla danst
met onvervalst Grootrussisch vuur.
maar zo temt hij ze wel: Rachmaninoff
schikt zich bijna tevreden
onder zijn juk natuurlijk,
en Skrjabin, va sans dire,
maar ook Chopin laat het
zich graag aanleunen; Liszt
krijgt een bijna Mozartiaanse brille
en Señor de Falla danst
met onvervalst Grootrussisch vuur.
Vrijheid! Vrijheid!
Beethoven, Fidelio
1.
In omgekeerde erotiek is Bach
niet te evenaren, we zetten ons
na het beluisteren van de Matthäus
in ongeveinsde tranen neder.
En Mozart is de meester van
de ironische melancholie. In kille panache
is Igor S. onbetwistbaar de spetsnaz.
Maar het roepen met dichtgeknepen keel,
het meedogenloze smachten,
heeft Beethoven het beste uitgebeeld
in ordinaire noten: Vrijheid! Vrijheid!
1.
In omgekeerde erotiek is Bach
niet te evenaren, we zetten ons
na het beluisteren van de Matthäus
in ongeveinsde tranen neder.
En Mozart is de meester van
de ironische melancholie. In kille panache
is Igor S. onbetwistbaar de spetsnaz.
Maar het roepen met dichtgeknepen keel,
het meedogenloze smachten,
heeft Beethoven het beste uitgebeeld
in ordinaire noten: Vrijheid! Vrijheid!
2.
Hofstadter ziet er niet veel in, zegt hij.
Hij denkt, denk ik, dat hij wel door heeft wat
voor vlees daar in de kuip zit: brullen
en brallen denkt hij, denk ik. Waarschijnlijk
heeft hij wat over hem gelezen, klok klepel,
of ergert hij zich aan het dodenmasker
of aan de borstbeeldjes op de piano.
Maar heeft hij zijn muziek gehoord? Heeft hij
ooit echt geluisterd? Ik houd van de Stones,
van het sarcastisch kermen van de jonge Dylan;
Desolation row, mijn broekzak; maar niets
slaat de spijker zo heftig op de kop
als de koude extase
van Annelise Rothenberger
in de finale van Fidelio!
Hofstadter ziet er niet veel in, zegt hij.
Hij denkt, denk ik, dat hij wel door heeft wat
voor vlees daar in de kuip zit: brullen
en brallen denkt hij, denk ik. Waarschijnlijk
heeft hij wat over hem gelezen, klok klepel,
of ergert hij zich aan het dodenmasker
of aan de borstbeeldjes op de piano.
Maar heeft hij zijn muziek gehoord? Heeft hij
ooit echt geluisterd? Ik houd van de Stones,
van het sarcastisch kermen van de jonge Dylan;
Desolation row, mijn broekzak; maar niets
slaat de spijker zo heftig op de kop
als de koude extase
van Annelise Rothenberger
in de finale van Fidelio!
Het bit van de toekomst
Karelië-suite 1893
Het knappe van Sibelius:
de film was nog
maar nauwelijks uitgevonden
of hij maakte al filmmuziek.
Wie beet er ooit
zo graag en zo precies,
op het bit van de toekomst.
2.
Hollywood is
nog niet wakker, Cinnecittà
ligt nog te slapen,
maar hoor,
hoor hoe hier in Karelië
de eerste maten van
het nieuwe tijd-
perk ontwaken.
perk ontwaken.
No
chamber music
Voor Luciano Berio
Geen vrouwen, geen stemmen
van opgewekt pratende vrouwen,
geen gerinkel van kopjes en schotels, geen
gesuis van verwarmingsbuizen.
IJzige stilte, beste vriend, is
het enige wat je ten deel valt.
De stilte van tussen
pluchen fauteuils. Geen gefluister,
geen hoesten. Geen kraken van snoepjes-
papiertjes. No chamber music.
van opgewekt pratende vrouwen,
geen gerinkel van kopjes en schotels, geen
gesuis van verwarmingsbuizen.
IJzige stilte, beste vriend, is
het enige wat je ten deel valt.
De stilte van tussen
pluchen fauteuils. Geen gefluister,
geen hoesten. Geen kraken van snoepjes-
papiertjes. No chamber music.
Mysteriën 2013
De dichter troost Louis Andriessen, na zijn schoffering
door de dirigent Mariss Jansons
Het is niet erg, Louis, bedenk,
het is maar een dirigent,
en zijn tanden
zijn van karton.
Das himmlische Leben
Bij het luisteren naar
het slotdeel van Mahler vier. Uiteraard gezongen door Bianca Castafiore.
Das himmlische Leben.
Luchtbellen borrelen
op. Onder water
wandelen Kuifjes,
een beetje gezapig
misschien
maar niet zonder humor,
door hemelse lanen.
Behoedzaam
Bewegingen in het orkest
Ze
beweegt zich
tussen de
kale blazers,
op weg
naar de
struise
koperen
lokken,
de
lonkende ogen
van haar
minnares
bij de violen.
Bruckner 7
15 juni 2019
In lijkbleek licht
en bijna zonder te bewegen,
het is wel duidelijk
dat Bernard Haitink hier
over zijn graf
heen staat te dirigeren.
Zelfs de zelfingenomen
blazers laten zich
een beetje intimideren.
Een pfd is op te vragen bij Jos
Houtsma
Meer poëzie op het gedichtenblog.
Ook als blog beschikbaar memoires uit een andere
wereld: Een
bijdrage aan de strijd en Terrorismebestrijding. En een vertaling
van het aangrijpende De
dame van de camelia's van Alexandre Dumas fils.
Jos Houtsma op DBNL
Reacties
Een reactie posten