Agenda
Januari
Dit is het uiterste eind van het leven.
Dagen van zuivere ontevredenheid.
Overdag nors zwijgen, liefdeloos
kibbelen 's avonds in bed.
En de kou gaat tot het bot.
Dagen van zuivere ontevredenheid.
Overdag nors zwijgen, liefdeloos
kibbelen 's avonds in bed.
En de kou gaat tot het bot.
Februari
Februari: de negentiende eeuw.
Met zwarte jassen en wandelstokken
zegevieren we over korte dagen.
Tanden oud ivoor, haar zijde.
Bij de ingang van huizen van ontucht
lispelen we instructies
voor de koetsier.
Met zwarte jassen en wandelstokken
zegevieren we over korte dagen.
Tanden oud ivoor, haar zijde.
Bij de ingang van huizen van ontucht
lispelen we instructies
voor de koetsier.
Maart
Tranende ogen, wapperende vlaggen
in de voorjaarswind aan de Berlijnse muur.
Jenevermoed uit de jaren zestig
en loze beloften. Wie beet in dat zwarte brood,
wie zei: “Ich bin ein Berliner”?
Wie speelde de kerel, de kraut,
saluerend voor wapperende vlaggen
in de voorjaarswind aan de Berlijnse muur...
in de voorjaarswind aan de Berlijnse muur.
Jenevermoed uit de jaren zestig
en loze beloften. Wie beet in dat zwarte brood,
wie zei: “Ich bin ein Berliner”?
Wie speelde de kerel, de kraut,
saluerend voor wapperende vlaggen
in de voorjaarswind aan de Berlijnse muur...
April
Zeist, Lommerlust. De telefooncel half open.
Een knappe blondine in een groen mantelpak
likt langs haar tanden, strijkt verstrooid
de haren naar achter
die los zijn geraakt uit haar glimmende kapsel,
terwijl ze snel en beslist
in de ijskoude hoorn praat.
Een knappe blondine in een groen mantelpak
likt langs haar tanden, strijkt verstrooid
de haren naar achter
die los zijn geraakt uit haar glimmende kapsel,
terwijl ze snel en beslist
in de ijskoude hoorn praat.
Mei
Regen. De nacht is van kristal.
Alle gedachten
lichtzinnig, lawaaiig,
als slierten meisjes
in te dunne kleren
in een donkere straat.
Alle gedachten
lichtzinnig, lawaaiig,
als slierten meisjes
in te dunne kleren
in een donkere straat.
Juni
De dagen zijn zo hoog als wolkenkrabbers.
Overal planken volgeladen
Overal planken volgeladen
met brood en vliegen.
Men leest een krant, men krabt in zijn hals.
Ubi sunt leones?
Men leest een krant, men krabt in zijn hals.
Ubi sunt leones?
Juli
Lage boten vol lachende mensen
steken van wal. In het gras enthousiaste
resten van picknicks. Stoelen.
Een hoed met lichtblauwe linten.
steken van wal. In het gras enthousiaste
resten van picknicks. Stoelen.
Een hoed met lichtblauwe linten.
Augustus
Je brengt je tijd door in de schaduw, onder
zwaarwichtig lover. Uitgeput naast je
Leibnitz, Spinoza. Raleghs gedichten,
open, de rug naar boven.
zwaarwichtig lover. Uitgeput naast je
Leibnitz, Spinoza. Raleghs gedichten,
open, de rug naar boven.
Our passions are most like to floods and streams:
The shallow murmur, but the deep are dumb.
Onze gevoelens zijn zoals rivieren:
ondiep rumoerig, als ze diep zijn stil.
September
Hij schildert zichzelf in een spiegel:
sluik zwart haar, één oog verblindend over
de schouder, het ander ziet op de hand
die bevend de kleuren mengt.
sluik zwart haar, één oog verblindend over
de schouder, het ander ziet op de hand
die bevend de kleuren mengt.
Oktober
Overal lopen vrouwen nog vlug
even de straat op in gebloemde japons.
even de straat op in gebloemde japons.
November
De dijk bij Vreeswijk.
Sterren boven
hardnekkige mist. Vuren roken
in naakte tuinen.
Enorme boten
trekken de cirkel
Sterren boven
hardnekkige mist. Vuren roken
in naakte tuinen.
Enorme boten
trekken de cirkel
waarin we wonen.
December
December. Het eind van de reis,
het eind van de dromen.
We wachten en kijken
of onze namen
al tussen de tijden, de codes,
tevoorschijn komen.
het eind van de dromen.
We wachten en kijken
of onze namen
al tussen de tijden, de codes,
tevoorschijn komen.
Meer poëzie op het gedichtenblog.
Ook als blog beschikbaar
memoires uit een andere wereld: Een
bijdrage aan de strijd en Terrorismebestrijding. En
een vertaling van het aangrijpende De
dame van de camelia's van Alexandre Dumas fils.
Jos Houtsma op DBNL
Reacties
Een reactie posten