Vlieguren
Een pfd is op te vragen bij Jos
Houtsma
Hang glider
Heilige Hallen en de wind staat in
zijn tuig. Boven de grijze wildheid van
de zee vouwt zich de vlieger open
als een geslachtsdeel, en hij wordt meegenomen
onder windveren, Arabische dromen
tegemoet, het Alhambra van de doden
in, waar hij hoopt dat hij
zijn ouders
of tenminste hun stem zal tegenkomen.
Slapen in de trein
Drie auto's op de boot
van Texel, in de bus
twee passagiers. Den Helder
is een zwarte muizenval,
waaruit treinen maar mondjesmaat
ontsnappen.
Eerst over onzichtbare
velden, dan verder, verder,
over lange trappen,
een elastisch niets in
waar herders
hun avondmaal eten
met lange tanden.
Niets hoef je te geloven
Niets hoef je te geloven,
geen ongewisse zaken
als het spookachtige lopen
van herten in de gevlekte schaduw van de lanen.
Niets hoef je te geloven.
Ze steken, nuffig aan de bomen
knabbelend, de strandweg over
om in de vage schemering de duinen
aan de overkant af te stropen.
Koud
Regels bij het Benedictus uit de Hongaarse Kroningsmis
van Liszt
De violist staat op zijn tenen en
de organist, verhit,
zwoegt aan zijn klavieren.
Het materiaal geeft onverschillig de
gewenste klanken af. Steeds weer
dezelfde combinaties
of net iets anders.
Vandaag is het de Hongaarse Kroningsmis,
het Benedictus, morgen misschien
een Toccata van Bach of een Sarabande.
Ontroerend?
Alleen mensen ervaren het zo.
Wat wij aanvoelen als
een verrukkelijke, subtiele spot
in een stuk van Mozart
ziet er in een computersimulatie
misschien maar uit als blokjes uit de lijn.
Het koper, het ivoor, 't kostbare hout,
de rillende lucht zelf,
laat het volkomen koud.
Maar nu!
Maar nu de fokking festivals! De zomer
is de tijd van de festivals, schrijven de kranten,
die steeds een feilloos oog hebben voor fake.
Maar wij laten ons niet manipuleren.
Lowlands kan ons gestolen worden en
ook alle kleine kutfestivals
in Groningen en Friesland slaan we over
en we doen niet mee met de Zwarte Cross.
We willen het zeegroen van kerkbanken!
Oud houtsnijwerk! Alleen op het gerammel
van een echt Schnitgerorgel gaan we los.
(2016)
Khadaffiblues
Varkens hebben geen ziel, en kippen zijn
zelfingenomen automaten en
Khadaffi, van zijn waardigheid beroofd,
is afgemaakt in een rioolbuis en
een grote zwarte kat heeft geprobeerd
bij Maarssen de A2 over te steken,
die hier tien banen breed is. Hij is tot
halverwege de derde baan gekomen.
O arme kat, o arme, arme kat!
De meisjes in hun meisjesauto’s kijken
met een half oog opzij en halen hun
lieflijke neus op, frutten aan hun bloes.
De zakelijke rijders, on
the loose,
krabben aan hun geslacht en bellen naar
kantoor met de gewone leuterpraatjes.
Of fluiten zachtjes de Khadaffiblues.
_________________
Ook als blog beschikbaar memoires uit een andere wereld: Een bijdrage aan de strijd en Terrorismebestrijding. En een vertaling van het aangrijpende De dame van de camelia's van Alexandre Dumas fils.
Jos Houtsma op DBNL
De stem en de pen
Jos Houtsma op DBNL
De stem en de pen
Reacties
Een reactie posten